فیات

از Sicar
لوگو فیات
لوگو فیات

فیات (به ایتالیایی: Fiat) که مخفف Fabbrica Italiana Automobili Torino است، یک شرکت خودروسازی ایتالیایی بود که در زمینه طراحی و تولید خودرو، وسایل نقلیه تجاری، قطعات و موتور خودرو فعالیت می‌کرد. همچنین، این شرکت خدمات مالی و صنعتی نیز ارائه می‌داد و دفتر مرکزی آن در شهر تورین، شمال ایتالیا، واقع بود.

شرکت فیات در سال ۱۸۹۹ توسط جووانی آنیلی تأسیس شد و در طول زمان به تولید محصولات متنوعی از جمله گریدر، تانک، لوکوموتیو، تراکتور، هواپیما و بالگرد پرداخت. در سال ۲۰۰۹، این شرکت به‌عنوان بزرگ‌ترین خودروساز ایتالیا و ششمین خودروساز بزرگ جهان شناخته شد.

بخش عمده‌ای از دارایی‌های گروه خودروسازی فیات در خارج از ایتالیا، به‌ویژه در برزیل، متمرکز بود. همچنین، این شرکت در کشورهای آرژانتین و لهستان نیز کارخانه‌های تولیدی داشت. فیات سابقه طولانی در واگذاری حق امتیاز به دولت‌ها و شرکت‌های دیگر بدون درنظرگرفتن سیاست‌های محلی داشت و در شرکت‌های خودروسازی مستقر در فرانسه، ترکیه، مصر، آفریقای جنوبی، هند، صربستان، پاکستان و چین نیز سرمایه‌گذاری‌های مشترک داشت.

طی بیش از یک سده فعالیت، گروه صنعتی فیات به خریداری شرکت‌های متعددی پرداخت. در سال ۱۹۶۸، لانچیا به‌دست آمد، در ۱۹۶۹ فراری و در ۱۹۸۶ آلفا رومئو از دولت ایتالیا خریداری شد. در سال ۱۹۹۳، مازراتی تصاحب شد و در سال ۲۰۱۱، کرایسلر، دوج و جیپ به مجموعه فیات پیوستند. از طریق شرکت تابعه خود، صنایع فیات، این شرکت مالک ۸۹٫۹٪ از سهام شرکت ایوکو نیز بود.

در ۲۷ ژانویه ۲۰۱۴، گروه فیات کرایسلر اتومبیلز تأسیس شد و شرکت‌های فیات و کرایسلر زیر چتر این گروه قرار گرفتند. سپس در ژانویه ۲۰۲۱، با ادغام پی‌اس‌ای و فیات‌کرایسلر، گروه استلانتیس تأسیس گردید.

تاریخچه

تاریخچه فیات
تاریخچه فیات

شرکت فیات در سال ۱۸۹۹ تأسیس شد. در آن زمان، جووانی آنیلی به همراه چند سرمایه‌گذار دیگر، شرکتی به نام فابریکا ایتالیانا اتومبیلی تورینو (Fabbrica Italiana Automobili Torino) را راه‌اندازی کرد. در سال ۱۹۰۶، نام شرکت به فیات (به‌عنوان سرنام) تغییر یافت. فیات فعالیت خود را تحت مدیریت آنیلی آغاز کرد و پس از تأسیس نخستین کارخانه‌اش در ایتالیا، تولید هشت نمونه از نخستین خودروهایش را که الهام‌گرفته از مدل بنز بودند، شروع کرد.

نخستین کامیون فیات در سال ۱۹۰۳ عرضه شد و در سال ۱۹۰۸، نخستین خودروی این شرکت به ایالات متحده صادر گردید که نقطه آغاز گسترش فعالیت‌های فیات بود. همچنین، در همان زمان، نخستین موتور هواپیمای فیات نیز ساخته شد و به‌تدریج تاکسی‌های فیات در اروپا به راه افتادند.


در اواخر دهه ۱۹۱۰، جووانی آنیلی با هنری فورد ملاقات کرد و تحت‌تأثیر مدل تولید انبوه آمریکایی، کارخانه لینگوتو را راه‌اندازی کرد که در آن زمان بزرگ‌ترین کارخانه در اروپا بود. این کارخانه به نماد صنعت ایتالیا تبدیل شد و تولید به‌سرعت افزایش یافت. پیش از آغاز جنگ جهانی دوم، فیات ۵۰,۰۰۰ کارمند داشت و به‌عنوان موتور محرکه‌ای در اقتصاد ایتالیا شناخته می‌شد.

در سال ۱۹۱۰، کارخانه فیات در نیویورک تأسیس شد، اما با آغاز جنگ جهانی اول، تولید آن در سال ۱۹۱۷ متوقف شد. در سال ۱۹۲۸، مدل فیات ۵۰۹ تولید شد و در ۱۹۳۰، دو خودرو کم‌مصرف عرضه کرد که با استقبال خوبی مواجه شدند. با آغاز جنگ جهانی دوم، شرکت فیات با رکود مواجه شد و جووانی آنیلی در سال ۱۹۴۵ درگذشت. در این زمان، شرکت به تولید خودروهای نظامی و هواپیماهای نظامی برای ارتش ایتالیا پرداخت.

پس از درگذشت آنیلی، ریاست فیات به ویتوریو والتا رسید. نخستین خودروی تولید شده تحت رهبری او، فیات ۴ اچ‌پی بود. بعد از جنگ، فیات با مدیریت والتا به پژوهش برای استراتژی‌های جدید پرداخت و با تولیدات جدید خود به یکی از قطب‌های صنعتی و اقتصادی ایتالیا تبدیل شد.

در دهه ۱۹۶۰، فیات موفقیت‌های زیادی را کسب کرد و مدل‌های فیات ۱۳۰۰، ۱۵۰۰ و ۱۸۰۰ را عرضه کرد و به بازارهای جهانی راه یافت. جیانی آنیلی، نوه جووانی، در سال ۱۹۶۶ به ریاست شرکت انتخاب شد و طی چند سال، مجموعه‌ای از خودروهای اقتصادی موفق مانند نوا ۵۰۰ و ۶۰۰ را معرفی کرد. در این دوره، تولید سالانه از ۴۲۵,۰۰۰ دستگاه به ۱٫۷۵۱٫۴۰۰ خودرو افزایش یافت.

اما در دهه ۱۹۷۰، فیات به دلیل اعتصابات و طراحی‌های ناموفق آسیب دید. بحران نفتی سال ۱۹۷۳ می‌توانست به شرکت کمک کند، اما فیات درحال‌توسعه خودروهای بزرگ بود و از بازار آمریکای شمالی نیز عقب‌نشینی کرد.

این شرکت در سال‌های ۱۹۷۸ تا ۱۹۹۰ پروژه‌های متعددی را اجرا کرد و خودروهای مختلفی را عرضه نمود. فیات در سال ۱۹۷۸ لانچیا را خرید و در سال ۱۹۸۶ کنترل کامل آلفا رومئو را به‌دست آورد. در دهه ۱۹۸۰، مدیرعامل جدید، سزار رومیتی، با معرفی خطوط تولید اتوماتیک و استانداردسازی اجزاء، به رونق شرکت کمک کرد. فیات با مدل‌های پاندا و یونو به دوران شکوفایی خود بازگشت.

خودرو فیات پاندا در سال ۲۰۰۴ جایزه خودرو سال اروپا را از آن خود کرد. این شرکت به تولید خودروهای الکتریکی نیز پرداخت، اما در بحران مالی جهانی ۲۰۰۸ با مشکلات زیادی مواجه شد. جان الکان، نوه دختری جیانی آنیلی، در آن زمان اعلام کرد که شرکت‌های خودروسازی برای غلبه بر بحران اقتصادی باید به ادغام با یکدیگر بپردازند.

در سال ۲۰۰۹، سرجیو مارکیونه، مدیرعامل فیات، تمایل این شرکت به خرید بخش اروپایی جنرال موتورز را اعلام کرد. در سال ۲۰۱۱، فیات اعلام کرد که به دلیل نقص فنی، بیش از ۵۰۰,۰۰۰ دستگاه از خودروهایش را از بازار اروپا جمع‌آوری خواهد کرد.

فیات که در ایتالیا متولد شده و خودروهای معروفی به جهان عرضه کرده بود، به‌عنوان یکی از بهترین خودروسازان جهان شناخته می‌شد و در سال ۲۰۱۲ با داشتن حدود ۲۱۴,۰۰۰ کارمند، درآمدی بالغ بر ۸۳ میلیارد یورو را کسب کرد.

نشان تجاری

در دهه ۱۹۸۰، شرکت فیات تغییرات قابل‌توجهی در نشان تجاری خود ایجاد کرد. این تغییر به دست مایو مایول، طراح ارشد شرکت، انجام شد. او به طور تصادفی در حین آزمودن یکی از مدل‌های خودرو از برابر یک تابلوی نئون تبلیغاتی عبور کرد. نور تابلو در تاریکی شب توجه او را جلب کرد و الهام‌بخش طراحی لوگوی جدید فیات شد. این لوگو با طراحی مدرن و جذاب خود، نماد جدیدی برای این شرکت ایتالیایی شد.

زیرمجموعه ها

شرکت‌های زیرمجموعه و تاریخچه‌ی فیات به عنوان یکی از بزرگ‌ترین گروه‌های خودروسازی ایتالیا، به خوبی نمایانگر نوآوری و پیشرفت در صنعت خودروسازی هستند:

فرارای
فرارای

فراری

فراری که در سال ۱۹۲۹ توسط انزو فراری تأسیس شد، ابتدا به‌عنوان حامی مالی راننده‌ها و تولیدکننده خودروهای مسابقه‌ای شناخته می‌شد. این شرکت در سال ۱۹۴۷ تولید خودروهای جاده‌ای را آغاز کرد و امروزه به‌عنوان یکی از پیشروان صنعت خودروهای سوپر اسپورت شناخته می‌شود. فیات در سال ۱۹۶۹، ۵۰٪ از سهام فراری را خرید و اکنون ۹۰٪ سهام این شرکت را در اختیار دارد.

مازراتی

مازراتی در سال ۱۹۱۴ توسط برادران مازراتی تأسیس شد و در سال ۱۹۶۹ به فیات پیوست. این برند به خاطر تولید

مازراتی
مازراتی

خودروهای لوکس و خودروهای مخصوص رالی شناخته شده است و زیرمجموعه فیات به شمار می‌آید.

آلفارمئو
آلفارمئو

آلفا رومئو

آلفا رومئو در سال ۱۹۱۰ در میلان تأسیس شد و پس از خریداری توسط نیکولا رومئو در سال ۱۹۱۸، نامش به آلفا رومئو تغییر یافت. این شرکت از سال ۱۹۸۶ تحت مدیریت فیات قرار دارد.

فیات اتومبیلز

فیات اتومبیلز، بزرگ‌ترین تولیدکننده خودرو در ایتالیا است که در سال ۱۸۹۹ تأسیس شد. دفتر مرکزی آن در تورین قرار دارد و به تولید خودروهای سواری مشغول است.

لانچیا

شرکت لانچیا که در سال ۱۹۰۶ تأسیس شد، در سال ۱۹۶۹ به فیات ملحق شد و به خاطر تولید خودروهای ممتاز و لوکس شناخته شده است.

صنایع فیات

این بخش به تولید خودروهای سنگین و ماشین‌آلات مختلف اختصاص دارد و تحت رهبری سرجیو مارکیونه قرار دارد.

زاستاوا

زاستاوا یک شرکت خودروسازی صربستانی است که معروف‌ترین محصول آن، زاستاوا ۱۰، از مدل توسعه یافته فیات پونتو به شمار می‌آید. این شرکت در سال ۲۰۱۱ به فیات پیوست.

آبارت

آبارت در سال ۱۹۴۹ تأسیس شد و تحت گروه فیات فعالیت می‌کند. این شرکت به خاطر طراحی و تولید مدل‌های مختلف فیات معروف است.

فیات پروفشنال

این برند برای تولید وسایل نقلیه تجاری تأسیس شده و به‌عنوان یکی از زیرمجموعه‌های فیات اتومبیلز فعالیت می‌کند.

مانیتی مارلی و کوماو

این دو شرکت در زمینه مهندسی و تولید تجهیزات و سامانه‌های خودکارسازی و روبات‌های صنعتی فعالیت دارند و به‌عنوان زیرمجموعه‌های فیات شناخته می‌شوند.

آتو‎بیانکی

آتوبیانکی در سال ۱۹۵۵ تأسیس شد و در سال ۱۹۹۵ با لانچیا ادغام شد، اما هنوز به تولید برای فیات ادامه می‌دهد.

توفاش

این شرکت ترکیه‌ای در همکاری با فیات تأسیس شده و به تولید مدل‌های مختلف فیات در ترکیه مشغول است.

لا استامپا

این روزنامه مشهور که در سال ۱۸۶۷ تأسیس شد، اکنون تحت مالکیت گروه فیات قرار دارد و یکی از مهم‌ترین رسانه‌ها در ایتالیا به شمار می‌آید.

این تاریخچه غنی نشان‌دهنده تأثیر و نفوذ فیات در صنعت خودروسازی و رسانه‌ها در ایتالیا و فراتر از آن است.

محصولات

  • مدل ۶: فیات ۶ اچ‌پی (۱۹۰۰–۱۹۰۱)
  • مدل ۱۲: فیات ۱۲ اچ‌پی (۱۹۰۱–۱۹۰۲)
  • فیات بروتی (۱۹۰۵–۱۹۰۸)
  • مدل ۵۰۱: فیات ۵۰۱ (۱۹۱۹–۱۹۲۶)
  • مدل ۵۰۵: فیات ۵۰۵ (۱۹۱۹–۱۹۲۵)
  • مدل ۵۰۷: فیات ۵۰۷ (۱۹۲۶–۱۹۲۷)
  • مدل ۵۲۰: فیات ۵۲۰ (۱۹۲۱–۱۹۲۲)
  • مدل ۵۱۹: فیات ۵۱۹ (۱۹۲۲–۱۹۲۷)
  • مدل ۵۰۹: فیات ۵۰۹ (۱۹۲۴–۱۹۲۹)
  • مدل ۵۰۲: فیات ۵۰۲ (۱۹۲۳–۱۹۲۶)
  • مدل ۵۰۳: فیات ۵۰۳ (۱۹۲۶–۱۹۲۷)
  • مدل ۵۲۱: فیات ۵۲۱ (۱۹۲۸–۱۹۳۱)
  • مدل ۵۲۵: فیات ۵۲۵ (۱۹۲۸–۱۹۳۱)
  • مدل ۵۱۴: فیات ۵۱۴ (۱۹۲۹–۱۹۳۲)
  • مدل ۵۲۴: فیات ۵۲۴ (۱۹۳۱–۱۹۳۴)
  • مدل ۵۰۸: فیات ۵۰۸ (۱۹۳۲–۱۹۳۷)
  • مدل ۵۱۸: فیات ۵۱۸ آردیلا (۱۹۳۳–۱۹۳۸)
  • مدل ۲۸۰۰: فیات ۲۸۰۰ (۱۹۳۸–۱۹۴۴)
  • مدل ۱۱۰۰: فیات ۱۲۰۰تی (۱۹۳۷–۱۹۶۹)
  • مدل ۱۴۰۰: فیات ۱۴۰۰/۱۹۰۰ (۱۹۵۰–۱۹۵۸)
  • مدل ۱۱۰۰: فیات ۱۱۰۰ اس کوپه (۱۹۳۷–۱۹۶۹)
  • فیات ۱۲۰۰ اسپایدر (۱۹۵۷–۱۹۶۳)
  • مدل ۱۲۴: فیات ۱۲۴ کوپه (۱۹۶۷–۱۹۷۵)
  • مدل ۱۲۴: فیات ۱۲۴ اسپورت اسپایدر (۱۹۵۵–۱۹۶۹)
  • مدل ۱۰۰: فیات ۶۰۰ (۱۹۵۵–۱۹۶۹)
  • مدل ۱۰۰جی: فیات ۸۵۰ (۱۹۶۴–۱۹۸۱)
  • مدل ۱۰۱: فیات ۱۴۰۰ (۱۹۵۰–۱۹۵۸)
  • مدل ۱۰۳: فیات ۱۱۰۰ (۱۹۵۳–۱۹۷۰)
  • مدل ۱۰۴: فیات ۸وی (۱۹۵۲–۱۹۵۵)
  • مدل ۱۰۵: فیات کامپاگنولا (۱۹۵۲–۱۹۵۸)
  • مدل ۱۱۰: فیات ۵۰۰ (۱۹۵۷–۱۹۷۷)
  • مدل ۱۱۲: فیات ۱۸۰۰/۲۱۰۰ (۱۹۵۹–۱۹۶۸)
  • مدل ۱۱۴: فیات ۲۳۰۰ (۱۹۶۱–۱۹۶۸)
  • مدل ۱۱۵: فیات ۱۵۰۰ (۱۹۳۵) (۱۹۶۱–۱۹۶۸)
  • مدل ۱۱۶: فیات ۱۳۰۰/۱۵۰۰ (۱۹۶۱–۱۹۶۶)
  • مدل ۱۱۸: فیات ۱۵۰۰ (۱۹۶۱–۱۹۶۸)
  • مدل ۱۲۰: فیات ۵۰۰ (۱۹۶۰–۱۹۷۲)
  • مدل ۱۲۴: فیات ۱۲۴ لیموزین (۱۹۶۶–۱۹۷۵)
  • مدل ۱۲۴: فیات ۱۲۴ کوپه (۱۹۶۷–۱۹۷۶)
  • مدل ۱۲۴: فیات ۱۲۴ اسپایدر (۱۹۶۶–۱۹۸۵)
  • مدل ۱۲۵: فیات ۱۲۵ (۱۹۶۷–۱۹۷۲)
  • مدل ۱۲۶: فیات ۱۲۶ (۱۹۷۲–۲۰۰۰)
  • مدل ۱۲۷: فیات ۱۲۷ (۱۹۷۱–۱۹۸۷)
  • مدل ۱۲۸: فیات ۱۲۸ (۱۹۶۹–۱۹۸۳)
  • مدل ۱۲۸: فیات ایکس۱/۹ (۱۹۷۲–۱۹۸۸)
  • مدل ۱۳۰: فیات ۱۳۰ لیموزین (۱۹۶۹–۱۹۷۶)
  • مدل ۱۳۰: فیات ۱۳۰ کوپه (۱۹۷۱–۱۹۷۷)
  • مدل ۱۳۱: فیات ۱۳۱ (۱۹۷۴–۱۹۸۴)
  • مدل ۱۳۲: فیات ۱۳۲/آرژنتا (۱۹۷۲–۱۹۸۱)
  • مدل ۱۳۲: فیات آرژنتا (۱۹۸۱–۱۹۸۶)
  • مدل ۱۳۳: فیات ۱۳۳ (۱۹۷۵–۱۹۷۶)
  • مدل ۱۳۵: فیات دینو (۱۹۶۶–۱۹۷۴)
  • فیات فیوریونو (۱۹۷۷–۲۰۱۳)
  • مدل ۱۳۸: فیات ریتمو، فیات رگاتا (ریتمو: ۱۹۷۸–۱۹۸۸، رگاتا: ۱۹۸۳–۱۹۹۰)
  • مدل ۱۴۱: فیات پاندا (۱۹۸۰–۲۰۰۳، فیس لیفت: ۱۹۸۶)
  • مدل ۱۴۶: فیات اونو، فیات دونا (اونو: ۱۹۸۳–۱۹۹۵، دونا: ۱۹۸۷–۱۹۹۲)
  • مدل ۱۴۷: فیات ۱۲۷ (۱۹۷۷–۲۰۰۰)
  • مدل ۱۵۰: فیات ۵۰۰ (۲۰۰۷) (۲۰۰۷-تاکنون)
  • مدل ۱۵۴: فیات کروما (۱۹۸۵–۱۹۹۶، فیس لیفت: ۱۹۹۱)
  • مدل ۱۵۹: فیات تمپرا (۱۹۹۰–۱۹۹۶، فیس لیفت: ۱۹۹۳)
  • مدل ۱۶۰: فیات تیپو (۱۹۸۸–۱۹۹۵، فیس لیفت: ۱۹۹۳)
  • مدل ۱۶۹: فیات پاندا سری ۳ (۲۰۰۳–۲۰۱۲)
  • مدل ۱۷۰: فیات چینکوئه‌چنتو (۱۹۹۱–۱۹۹۸)
  • مدل ۱۷۵: فیات کوپه (۱۹۹۴–۲۰۰۰)
  • مدل ۱۷۶: فیات پونتو (۱۹۹۳–۱۹۹۹، فیس لیفت: ۱۹۹۷)
  • مدل ۱۷۸: فیات سینا (۱۹۹۶-تاکنون)
  • مدل ۱۷۹: فیات استرادا (۲۰۰۲–۲۰۱۱، فیس لیفت: ۲۰۰۸)
  • مدل ۱۸۲: فیات براوو (۲۰۰۷) (۱۹۹۵–۲۰۰۱)
  • مدل ۱۸۳: فیات بارچتا (۱۹۹۵–۲۰۰۵)
  • مدل ۱۸۵: فیات ماریا (۱۹۹۶–۲۰۰۲)
  • مدل ۱۸۶: فیات مولتیپلا (۱۹۹۹–۲۰۱۰، فیس لیفت: ۲۰۰۴)
  • مدل ۱۸۷: فیات سیچنتو (۱۹۹۸–۲۰۰۹، فیس لیفت: ۲۰۰۰)
  • مدل ۱۸۸: فیات پونتو (۱۹۹۹–۲۰۰۷، فیس لیفت: ۲۰۰۳)
  • فیات سدیچی (۲۰۰۵–تاکنون)
  • مدل ۱۹۲: فیات استیلو (۲۰۰۱–۲۰۰۸، فیس لیفت: ۲۰۰۴)
  • مدل ۱۹۴: فیات کروما (۲۰۰۵–۲۰۱۰، فیس لیفت: ۲۰۰۸)
  • مدل ۱۹۸: فیات براوو (۲۰۰۷) (۲۰۰۷-تاکنون)

فیات سی نا

فیات سی نا
فیات سی نا

فیات سی نا (Fiat Siena) یک خودروی کوچک خانوادگی است که توسط شرکت فیات طراحی و تولید شده است. این مدل ابتدا در اوایل دهه ۱۹۹۰ معرفی شد و بر اساس پلتفرم فیات پونتو توسعه‌یافته است. سینا عمدتاً به عنوان یک سدان اقتصادی شناخته می‌شود که برای بازارهای آمریکای لاتین و برخی کشورهای دیگر طراحی شده است.

ویژگی‌ها و مشخصات:

·      طراحی: سینا دارای طراحی ساده و کاربردی است. فضای داخلی آن جادار و راحت بوده و برای استفاده روزمره مناسب است.

·      موتور: این خودرو معمولاً با موتورهای بنزینی و دیزلی عرضه می‌شود. بسته به بازار و مدل، گزینه‌های مختلفی از موتورهای چهارسیلندر در دسترس است.

·      ایمنی: سینا به امکانات ایمنی پایه‌ای مانند کیسه‌های هوا، ترمزهای ABS و سیستم‌های ایمنی دیگر مجهز است، هرچند بسته به مدل و سال تولید ممکن است تفاوت‌هایی وجود داشته باشد.

·      مصرف سوخت: سینا به عنوان یک خودروی اقتصادی شناخته می‌شود و مصرف سوخت مناسبی دارد که برای خانواده‌ها و استفاده روزمره بسیار مناسب است.

·      بازار: این خودرو عمدتاً در بازارهای آمریکای لاتین محبوب است و در برخی کشورها نیز به‌عنوان یک خودروی دست‌دوم موردتوجه قرار می‌گیرد.